- bitişdirmə
- 1) отглаг. сущ. отbitişdirmək; 2) соединительный.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
bitişdirmə
Смотреть что такое "bitişdirmə" в других словарях:
bitişdirmə — «Bitişdirmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bitişdirmək — f. İki şeyi bir birinə calamaq, birləşdirmək, rəbt etmək, bir birinə sıx yapışdırmaq. Bitişdirib mıxlamaq. Qaynaq edib bitişdirmək. Hərfləri bitişdirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilhaq — is. <ər.> Bitişdirmə, birləşdirilmə, qatma, qatılma; əlavə etmə, əlavə edilmə; qoşma, qoşulma. İlhaq etmək – birləşdirmək, bitişdirmək, qatmaq. İlhaq edilmək (olunmaq) – birləşdirilmək, qatılmaq. Xəlifə Qızıl Arslanın məhv edilməsi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yapışdırmaq — f. 1. Yapışqanla və ya başqa yapışdırıcı maddə ilə bir şeyi başqa bir şeylə bitişdirmək. Məktuba marka yapışdırmaq. Divarlara elan yapışdırmaq. Cırılmış səhifələri yapışdırmaq. Taxtaları yapışqanla birbirinə yapışdırmaq. // Qaynaq vermək, qaynaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutqallamax — (Şuşa) yapışdırmaq. – Bu kasanı tutqallama:nan bitişdirməx’ olmaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baxyalamaq — f. 1. Bir şeyi xırda və ya görünməz tikişlə tikmək. Paltarın ətəyini baxyalamaq. – Qadın tikdiyi köynəyin döşünü baxyalayırdı. Ə. Ə.. 2. Yaranın ağzını xüsusi iynə və sapla tikib bitişdirmək. 3. dan. Gizlətmək. 4. məc. dan. Uydurmaq, özündən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bitişdirici — sif. xüs. Bitişdirmə, yapışdırma, qovuşdurma qabiliyyəti olan. Bitişdirici toxumalar. Bitişdirici maddələr … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gips — <yun.> 1. Ağ və ya sarı rəngli mineral; kirəc (yandırılıb xırdalanmışı tikinti materialı kimi heykəltəraşlıqda, cərrahlıqda işlədilir). Gips yatağı. Suvaqlıq gips. // xüs. Həmin mineraldan (kirəcdən) düzəldilmiş. Dibçəklərin aralarında tunc … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
peyvənd — is. <fars.> 1. k. t. Müəyyən xüsusiyyət vermək üçün bir bitki gözcük və ya saplağının başqa bitkiyə calanması; qələm, calaq. Peyvənd etmək (vurmaq) – qələm etmək, calamaq. Vurduq ağaclara biz peyvənd, calaq. M. S.. 2. tib. Hər hansı bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaynaq — 1. is. Bir şeyin qaynayıb çıxdığı yer; mənbə. Bu dərə başdan başa su qaynağı idi. A. Ş.. «Mərcan suyu» qaynağın; Ellər sənin oynağın; Nə gözəldir yanağın; Gəlin kimi baxan Kür! Ə. C.. Qaynaqdan bulandıran elə bulandırdı ki; Suyumuz durulmadı. B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaynaqlamaq — 1. f. tex. Qaynaq etmək, qaynaq edib bitişdirmək, qaynaq vermək (bax qaynaq 2). Boruları qaynaqlamaq. – <Yusif:> Karkasları quraşdırdıq, bir neçə saata bütün mərtəbə hazır oldu. Bu saat elektriklə qaynaqlayırlar. S. Rəh.. 2. f. Qaynağına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
